Znajdź odpowiedzi na pytania zadawane przez naszych klientów i partnerów.
Hałas to energia akustyczna, która może negatywnie wpływać na samopoczucie fizyczne i psychiczne. Zastosowanie materiału dźwiękochłonnego ogranicza odbijanie się fal dźwiękowych i zapewnia komfortowe warunki wewnątrz pomieszczeń.
Wełna skalna jest z natury bardzo dźwiękochłonnym materiałem, nadającym doskonałe właściwości akustyczne naszym rozwiązaniom sufitowym i ściennym. Pozwala to osiągnąć wysoki poziom komfortu akustycznego przy zachowaniu doskonałej estetyki. Parametry akustyczne produktów firmy Rockfon zostały przetestowane w niezależnych i certyfikowanych laboratoriach.
1) Projekt naukowy „Zrozumiałość mowy w salach lekcyjnych” zrealizowany przez Wydział Inżynierii Budowlanej i Geodezji Uniwersytetu Herriot-Watt w Edynburgu
2) Health Technical Memorandum 08-01: Acoustics
3) Julian Treasure, Sound Business, 2007
Kiedy dźwięk dociera do jakiejś powierzchni, część fal jest odbijana, część pochłaniana przez dany materiał, a reszta przenika dalej. Jakość pochłaniania dźwięku zależy od układu pomieszczenia i wykorzystanych materiałów.
Wełna skalna z natury charakteryzuje się doskonałą dźwiękochłonnością.
Odpowiednia dźwiękochłonność
Nasze sufity ze skalnej wełny mineralnej mogą pomóc w ograniczeniu przenikania niepożądanych dźwięków z jednego pomieszczenia do drugiego. Stopień izolacyjności akustycznej wyraża się za pomocą wskaźników DnT,w; R´w lub DnT,A. Wskazuje zdolność danej konstrukcji (ścianki działowej, sufitu, podłogi i wszystkich połączeń) do wygłuszania mowy, muzyki i innych dźwięków, które są przenoszone przez powietrze i elementy budynku. Im wyższa wartość (w dB), tym lepsza wydajność.
Przepisy w niektórych krajach określają, że minimalny poziom izolacyjności akustycznej pomiędzy biurami powinien wynosić 35–45 dB, a pomiędzy apartamentami i mieszkaniami 50–60 dB. Masa, szczelność i pochłanianie to podstawowe właściwości, które decydują o możliwości wykorzystania materiału jako izolacji akustycznej. Masa, szczelność i dźwiękochłonność to podstawowe właściwości, które decydują o możliwości wykorzystania materiału jako izolacji akustycznej.
Poziom izolacji dźwięków pochodzących od uderzeń, występujący pomiędzy dwoma kondygnacjami, wskazuje zdolność konstrukcji do izolacji dźwięków generowanych np. przez kroki czy trzaskanie drzwiami. Oznacza się go, określając ciśnienie akustyczne uderzenia L’nT,w (w dB). Im niższa jego wartość, tym niższe ciśnienie akustyczne, a co za tym idzie, lepsza izolacja. Przepisy w niektórych krajach określają, że maksymalna wartość L’nT,w (L’nT(Tmf,max),w dla szkół) powinna wynosić 60 dB dla sal lekcyjnych i biur.
Drogi przenoszenia dźwięku pomiędzy sąsiednimi pomieszczeniami
Sufity z wełny skalnej Rockfon mogą pomóc w ograniczeniu przenikania dźwięków z jednego pomieszczenia do drugiego.
Lepsza izolacyjność akustyczna
Poziom ciśnienia akustycznego określa, jak głośno jest w danym pomieszczeniu. Stałe narażenie na wysoki poziom ciśnienia akustycznego lub jego gwałtowne wahania może z czasem spowodować uszczerbek na zdrowiu.
Utrzymywanie ciśnienia akustycznego na średnim poziomie jest ważne we wszystkich typach obiektów — od fabryk po przedszkola. W Unii Europejskiej maksymalny poziom narażenia na hałas wynosi 85 dB(A), a w niektórych krajach podczas imprez publicznych, takich jak koncerty, nie powinien on przekraczać 96 dB(A).
Poziom ciśnienia akustycznego w pomieszczeniu zależy od siły źródła dźwięku, kształtu pomieszczenia oraz liczby i jakości powierzchni dźwiękochłonnych.
Źródło: Ministerstwo Pracy Stanów Zjednoczonych, Agencja Bezpieczeństwa i Higieny Pracy
Obiekty przemysłowe bardzo często charakteryzują się wysokim poziomem ciśnienia akustycznego i wymagają stosowania specjalnych rozwiązań tego problemu. Rockfon oferuje szeroki wybór rozwiązań, takich jak sufity, pochłaniacze przestrzenne lub wyspy sufitowe pochłaniające dźwięk. Poziom ciśnienia akustycznego wskazuje, jak głośno jest w pomieszczeniu. Stałe narażenie na wysoki poziom ciśnienia akustycznego lub jego gwałtowne wahania może z czasem spowodować uszczerbek na zdrowiu. Poziom ciśnienia akustycznego wskazuje, jak głośno jest w pomieszczeniu. Stałe narażenie na wysoki poziom ciśnienia akustycznego lub jego gwałtowne wahania może z czasem spowodować uszczerbek na zdrowiu.
Najważniejszym czynnikiem wymienianym we wszystkich przepisach jest czas pogłosu, który definiowany jest jako czas spadania poziomu ciśnienia akustycznego 60 dB poniżej pierwotnego poziomu.
W większości przypadków krótki czas pogłosu przekłada się na lepsze warunki akustyczne. Niekiedy jednak, np. podczas koncertów lub w salach konferencyjnych, dłuższy czas pogłosu może poprawiać komfort słuchających.
Czas pogłosu zależy od wielkości i kształtu pomieszczenia oraz powierzchni, jakości i rozmieszczenia znajdujących się w nim dźwiękochłonnych powierzchni. Im wyższy poziom dźwiękochłonności pomieszczenia, tym krótszy czas pogłosu.
Poziom zrozumiałości mowy określa, z jaką skutecznością można usłyszeć i zrozumieć to, co inni mówią w danym pomieszczeniu. Jest on ścisłe związany z czasem pogłosu.
Na rozumienie mowy wpływa wiele czynników. Obejmują one siłę źródła dźwięku, jego kierunek, poziom szumu tła, czas pogłosu oraz kształt pomieszczenia.
Do określenia poziomu zrozumienia mowy powszechnie używa się wskaźnika transmisji mowy (STI), który przyjmuje wartości od 0 do 1. Na przykład w przypadku sal lekcyjnych jego wartość powinna być wyższa niż 0,6. Uproszczonym (szybszym) narzędziem do określania poziomu zrozumienia mowy jest wskaźnik transmisji mowy RASTI (Rapid Speech Intelligibility Transmission Index).
Całkowita izolacyjność akustyczna określa zdolność pomieszczenia (ścianek działowych, sufitu, podłogi i wszystkich połączeń) do ograniczania rozchodzenia się fal akustycznych w powietrzu i przez elementy konstrukcyjne.
Stopień izolacyjności akustycznej wyrażany jest za pomocą wskaźnika DnT,w, R’w lub DnT,A. Im wyższa jego wartość (w dB), tym lepsze działanie. Masa, szczelność i pochłanianie to podstawowe właściwości, które decydują o możliwości wykorzystania materiału jako izolacji akustycznej. W niektórych krajach przepisy wymagają izolacji akustycznej pomiędzy biurami na poziomie 35–45 dB.
30 dB (A)
Rozmowa w sąsiednim pomieszczeniu jest wyraźnie słyszalna i zrozumiała
40 dB (A)
Rozmowa w sąsiednim pomieszczeniu jest ledwie słyszalna
50 dB (A)
Rozmowa w sąsiednim pomieszczeniu nie jest słyszalna
Izolacyjność akustyczna pomiędzy kondygnacjami to zdolność konstrukcji do izolowania dźwięków pochodzących od uderzeń, na przykład kroków. Oznacza się ją poprzez określenie ciśnienia akustycznego uderzenia L’nT,w, mierzonego w dB. Im niższa jego wartość, tym lepsza izolacja dźwięków pochodzących od uderzeń. Maksymalna wartość L’nT,w zapisana w przepisach wynosi zazwyczaj 60 dB w przypadku klas lekcyjnych i biur.
Poziom dźwiękochłonności mierzy się z zastosowaniem współczynnika pochłaniania dźwięku alfa (α), który przyjmuje wartości z zakresu od 0 do 1,00. Wartość na poziomie 0 oznacza brak pochłaniania dźwięku (wszystkie fale dźwiękowe są odbijane), a na poziomie 1,00 — całkowite jego pochłanianie. Współczynnik ten jest stosowany do określenia powszechnie stosowanych wskaźników pochłaniania dźwięku opisanych poniżej:
Współczynnik alfa W lub αw jest obliczany zgodnie z normą ISO 11654 przy użyciu wartości praktycznego współczynnika pochłaniania dźwięku αp dla standardowych częstotliwości, a następnie porównania ich z krzywą wzorcową. Wszyscy dostawcy sufitów podwieszanych w Europie podają wartości αw dla swoich produktów.
Skalna wełna mineralna stosowana w produktach firmy Rockfon gwarantuje najlepszą dźwiękochłonność w porównaniu z wieloma innymi materiałami.
Stopień dźwiękochłonności wysp i pochłaniaczy przestrzennych określany jest za pomocą równoważnego obszaru pochłaniania dźwięku Aeq wyrażanego w m² na obiekt. Wartość współczynnika Aeq jest mierzona zgodnie z normą ISO 354. Jest to obszar fikcyjnej powierzchni pochłaniającej dźwięk αw = 1,00, która pochłaniałaby tyle samo fal akustycznych, co badana wyspa lub deflektor. Nie istnieje znormalizowany równoważny obszar pochłaniania dźwięku, więc najlepszym sposobem porównania płaskiego sufitu z sufitem z wyspami lub pochłaniaczami przestrzennymi jest obliczenie czasu pogłosu dla każdego pomieszczenia i sytuacji.
Wyspy i pochłaniacze przestrzenne Rockfon zapewniają doskonałą dźwiękochłonność tam, gdzie nie można zastosować modułowych sufitów podwieszanych.
Międzynarodowa norma ISO 11654 dzieli produkty dźwiękochłonne na pięć klas od A do E. Ich wartości współczynnika αp są porównywane z szeregiem stałych krzywych wzorcowych. Zakres krzywych wzorcowych jest szeroki, więc klasy dźwiękochłonności zapewniają jedynie przybliżoną informację na temat stopnia pochłaniania fal akustycznych przez produkt.
Wiele sufitów Rockfon jest zaliczanych do klasy dźwiękochłonności A.
Współczynnik redukcji hałasu (NRC), obliczany zgodnie z normą ASTM C423, jest jednocyfrowym współczynnikiem informującym o stopniu dźwiękochłonności (im wyższa wartość, tym lepiej). Jest średnią matematyczną mierzonego współczynnika pochłaniania dźwięku αs przy częstotliwościach 250, 500, 1000 i 2000 Hz. Współczynnik NRC stanowi uśrednioną ocenę dla całego zakresu częstotliwości, więc nie jest tak dokładny jak współczynnik αw.
Wskaźnik Dn,f,w wyrażony w dB określa wzdłużną izolacyjność akustyczną sufitu oddzielającego dwa pomieszczenia. Im wyższa wartość wskaźnika Dn,f,w, tym lepsza izolacyjność akustyczna pomiędzy pomieszczeniami. Wskaźnik Dn,f,w można uznać za równoważny poprzednio stosowanemu Dn,c,w.
Wskaźnik Dn,f,w jest używany przez akustyków do przewidywania całkowitej izolacyjności akustycznej DnT,w (R’w; DnT,A) pomiędzy sąsiednimi pomieszczeniami.
Bezpośrednia izolacyjność akustyczna wyrażana w dB wyznaczana na podstawie współczynnika redukcji hałasu (Rw) określa poziom wytłumienia dźwięków przenikających przez sufit podwieszany.
Sufity o dużym wskaźniku redukcji hałasu Rw pomagają zabezpieczyć pomieszczenia przed dźwiękami generowanymi przez instalacje znajdujące się w przestrzeni między stropem a sufitem podwieszanym.
Aby ocenić efekty izolacji akustycznej w określonych warunkach, laboratoria podają wskaźnik Dn,f,w lub Rw, wskazując wartości C i Ctr. C to wskaźnik adaptacyjny dla szumu „różowego”, np. mowy, muzyki, telewizji, zabaw dzieci itp. Ctr to wskaźnik adaptacyjny dla hałasu komunikacyjnego. Im niższe są wartości C i Ctr, tym lepiej.
W praktyce istnieje wyraźna zależność między pochłanianiem dźwięku a izolacyjnością akustyczną sąsiadujących pomieszczeń. Nie znajduje to jednak odzwierciedlenia w wartości wskaźnika Dn,f,w mierzonej w laboratoriach. Przy równej wartości Dn,f,w zastosowanie sufitu o wysokiej dźwiękochłonności spowoduje obniżenie poziomu ciśnienia akustycznego w pomieszczeniu, gdzie dźwięk jest odbierany.
Sufit o najwyższym współczynniku αw lepiej obniża ciśnienie akustyczne zarówno w pomieszczeniu nadawczym, jak i odbiorczym. Wpływ pochłaniania dźwięku na odczuwany poziom ciśnienia akustycznego można obliczyć i zweryfikować za pomocą testów wykonywanych na miejscu.
Przy identycznej wartości wskaźnika Dn,f,w (w tym przypadku 44 dB) sufit o wysokiej dźwiękochłonności zapewnia niższy poziom ciśnienia akustycznego niż sufit o niskiej dźwiękochłonności.
Nasza seria dB została zaprojektowana tak, aby tłumić dźwięki przenikające z pomieszczenia do pomieszczenia. Łączy ona doskonałą izolacyjność akustyczną i dźwiękochłonność w jednym panelu.
We provide customers with a complete acoustic ceiling system offering, combining sound absorbing ceiling tiles and wall panels with suspension grid systems and accessories.